عریضه یک غریضه!

دخترک فقط نیم ساعتی بود که به رختخواب رفته بود.بعد از یک روز طوفانی.روزی که پر بود از دعوا و مشاجره و گریه و چه و چه.چشمان دخترک در حال گرم شدن بود.در یک لحظه احساس کرد که چیزی در حال نوازش گردنش هست!دلش نمی خواست از خواب بیدار شود ولی یک لحظه چشمش را باز کرد.پدرش در کنارش نشسته بود در حالی که یک چاقوی تیز در دستش بود.چاقویی که به گردن دخترک چسبیده بود.آری پدر میخواست گردن دخترش را از سرش جدا کند.اما دختر با زیرکی تمام از دست پدرش خلاص شد .این اتفاقی بود که مثل بمب در شهر کوچک ما منفجر شد.چرا باید پدر با جگر گوشه اش چنین کاری انجام دهد.این سوالی بود که ذهن خیلی ها را به خودش مشغول کرده بود.ولی تمام این اتفاق ها تقصیر مهمان ناخوانده ای بود که دخترک پس از شش ماه دیگر به دنیا خواهد آورد! آری پدر دیگر تحمل حرف های این و آن را نداشت.ولی آیا پدر باید دخترش را میکشت؟دختری که تنها جرمش سادگی و در عین حال فرمانبرداری از میلش بود.ولی طرف مقابل به خاطر همین جرمش فقط مقداری سرزنش شد و بس.هیچ کسی قصد کشتنش را نداشت.دیگر دخترک نمیتواند از خانه بیرون بیاید و حتی در خانه هم احساس امنیت نمیکند. دختری که چنین خطایی را مرتکب شده باشد حتی حق نفس کشیدن را هم ندارد.ولی پسر نازنین تر از جان با افتخار کاری را که انجام داده است را برای دوستانش بازگو میکند.تنها سوالی که در این مدت ذهنم را مشغول کرده است این است که چرا نحوه برخورد با دو نفری که جرم واحدی را مرتکب شده اند اینقدر متفاوت است.البته من قصد حمایت از چنین کاری را ندارم.