بالاخره به خاطر زحمت های فراوان عزیزان دست اندر کار نفس دریاچه ارومیه به شماره افتاد.دریاچه ای که از زمانهای قدیم و از اجداد ما به یادگار مانده بود.طبق گفته مسئولان محیط زیست اگر ماجرا اینچنین پیش برود تا پنج سال دیگر اثری از این دریاچه باقی نخواهد ماند.البته چون دوستان همیشه از اینچنین حوادثی هم برای خودشان موقعیت میسازند به احتمال زیاد مکان فعلی این دریاچه فرودگاه خواهد شد.واقعا نمیتوانم چیزی بگویم.البته چیزی هم از دست ما برنمی آید.شاید بهترین کار این باشد که بنشینیم و در این پنج سال خشک شدن این دریاچه را ببینیم.البته دولت محترمه چندین و چند طرح برای نجات دریاچه در نظر گرفته است.البته تا زمانی که دوستان به اتفاق آرا برسند و روشی را برای حل بحران انتخاب کنند فاجعه عظیم رخ خواهد داد.
گلون گداخ آغلیاخ......اوروم گولون دولدیاخ
اولاً سلام بر توپراق و تایماز و با عرض معذرت سیمسالا!
دوم این که ناراحت نباشید چون تمام این طرح های نجاتی که به شان اشاره فرموده ای امضاء و تصویب شده اند. جای هیچ نگرانی نیست. نو پرابلم ...
یاشا
خلاصه خبرهای امروز صدا و سیما:
اوضاع در همه جای دنیا از ایران بدتر است.
ساغول
هنوز که نفس میکشه جای شکرش باقیست
خیلی جاهای دیگر تمام کردن رفت. نوشداروها هنوز در راهند
در هیچ جای جهان به اندازه ایران به محیط زیست صدمه وارد نمیشه.و جالب تر از همه اینه که آقایان همیشه بر این نکته تاکید دارند که در اسلام به حفظ طبیعت سفارش شده.
خودشون دریاچه ارومیه رو به این وضع انداختند منظور از طرح نجات همان نابودسازی هستش.
بطور کل منابع طبیعی ما در همه ی کشور درحال نابودی هستش.زاینده رود در اصفهان; مرداب انزلی;جنگل های ابر در سمنان با اون درختهای بلوط بی نظیرش ;دریاچه ی پریشان و....
درود بر دوویت!
نوشداروی نجات دریاچه تنها در دست دیوان است،( شیوه ی وداع با آتش)!!!
درود!
پیشنهاد تایماز قابل بررسی است به نظرم. هرچند اتحاد تمامی دووییت های جهان را می طلبد!
در ضمن، خلاصه ی خبرهای امروز صدا و سیما:
اکثریت قریب به اتفاق ملت های جهان (به خصوص ثروتمندان) در فقر و بیکاری و نبود بیمه و خشونت و سکس و وحشی گری و نا امنی و اعتیاد و ...دست و پا می زنند، و ما «همه جا آرومه، من چقد خوشحالم، همه جا ...»